محمد راهی

بسم الله الرحمن الرحیم
من المومنین رجال صدقوا ما عاهدالله الیه فمنهم من قضی نحبه و منهم ینتظرو ما بدلوا تبدیلا.
انقلاب اسلامی خونبارمان که بر پایه اسلام بزرگ و رهبریهای امام خمینی و بیاری خدای بزرگ بوقوع پیوسته است حکم یک منبع نور در دنیای ظلمانی را دارد و تمامی مستضعفان و ستمدیدگان را متوجه خویش ساخته است و باید با عالم گیر کردن آن امید آنها را برآورده ساخت. در این راه دشوار ما مشکلات زیادی را در پیش داریم که می بایست با صبر و حوصله و لبیک گفتن به ندای هل من ناصر حسینی که از زبان فرزند او امام خمینی بلند می شود با تمامی مشکلات مبارزه کرد و خون داد تا به پیروزی نهایی برسیم. و امروز هر مسلمانی وظیفه دارد تا مسلمان بودن خویش را به مرحله عمل در آورد و با دادن جان و مال خویش در راه خدا به جهاد بی امان با طاغوتیان برخیزد. جنگ تحمیلی عراق علیه ایران نیز یکی از این نعمت الهی و بوته آزمایشی برای مسلمانان بوده و خواهد بود که آنهایی که مسلمان واقعی باشند از این نعمت بزرگ استفاده می کنند. و کربلا خواهند رفت. نیروهای جندالله اکنون آماده شده اند تا با ایمان و سلاح خویش دشمن غدار را تار و مار کرده و سدهایی را (مادیات) که در مقابل رسیدن به خدا وجود دارند بشکنند و به معنویت حقیقی دست یابند. من نیز هم اکنون قدم به میدان جهاد و آزمایش گذاشته ام و آماده ام تا حرفهای خویش را به عمل تبدیل کنم و نیز گناهان خود را که در دنیای فانی مرتکب آن شده ام پاک کنم. آمده ام تا نه تنها جهاد اصغر را انجام دهم بلکه امید آن دارم که به همراه آن نیز جهاد اکبر را بخوبی در خویش به انجام برسانم. در این راه اکبر یا به شهادت میرسم که پیروزی است و یا با پیروزی بر می گردم اگر پیروز برگشتم امید آن دارم که شهادتم جز برای رضای خدا برای چیز دیگری نباشد. در صورت رسیدن به قله ی رفیع شهادت پیام من به امت شهید پرور حزب الهی ام این است که همچون گذشته امام و انقلاب که راه اسلام راستین است یاری کنم و در این راه از جان و مال خود دریغ نکنند و دست از اختلافها و تفرقه ها که علیه اسلام است بردارند و همچنان در مسائل اصلی کشور و اسلام عزیز مصمم باشند.
پدر و مادر عزیزم میدانم که در تمام عمرم خدمتی به شما نکرده ام و جز زحمت چیزی را برای شما نیاورده از شما می خواهم که اگر به اسلام عزیز احترام می گذارید در شهادت من غم و اندوهی به خود راه ندهید و مایه افتخار و سرافرازی شما باشد که من امانتی الهی بدست شما بودم و چه خوب امانتداری بودید. برادرم از تو که خوبی و گذشت و فداکاری و زحمت بسیار در حق من کشیدی می خواهم که مرا ببخشی و حلالم کنی. از تو می خواهم بعد از من چون گذشته صبر را پیشه کنی و هیچ غم و اندوهی به خود راه نده و بکوش تا فردی خدمتگزار و مخلص برای اسلام و انقلاب باشی و به همراهی همسرت دو فرزند برومند و متعهد و مسلمان از محسن و صفیه عزیزم بساز تا در آینده پاسداران واقعی اسلام بزرگ باشند و از همسرت بخاطر آنهمه زحمتها که در حقم کشیده است تشکر کن و از او بخواه مرا حلال کند. از همسرم می خواهم که مرا بخشیده و حلال کند و همچنان در راه خدمت به انقلاب اسلامی و امام خمینی ثابت قدم و مصمم باشد و در برخورد با مسایل زندگی زینب وار عمل کند.
خواهرانم شما نیز به نوبه خود مرا ببخشید چرا که نتوانستم دین خود را نسبت به شما ادا کنم پیام من به شما این است که سعی کنید جز در راه اسلام قدمی برندارید و همه کاریتان به خاطر خدا باشد و فرزندان خود را صالح و شایسته برای خدمت به اسلام بار بیاورید تا خدا از شما راضی باشد.
برادران پاسدار و بسیجی عزیزم که بیش از دو سال و نیم از عمر خود را در بین شما گذراندم بکوشید تا پاسداران شایسته ای باشید و زمینه ظهور مهدی(عج) را فراهم سازید چرا که اسلام به یاری شما مردان برومند نیاز دارد و آنطور باشید که امام از شما می خواهد.
در خاتمه یادآور می شوم که من بدهی از خود ندارم و از تمام برادران می خواهم که اگر از من طلبی داشته اند از برادرم دریافت کنند. از برادرم می خواهم خمس مقدار پولی را که دارم بدهد و هر طور صلاح می داند خرج کند که مقداری از آن را در راه خدا خرج کند. امکان دارد که به اندازه یک ماه و نیم روزه و نماز در مدت تکلیف بدهکار باشم از برادرم می خواهم که هر طور امکان دارد آن را جبران کند.
انالله و انا الیه راجعون به امید پیروزی اسلام والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
چهارشنبه
1360/12/26
ساعت10/4 بعدازظهر – محمد راهی